Nieuw-Zeeland is een afgelegen eilandnatie in de Stille Oceaan, ongeveer duizend kilometer ten zuidoosten van Australië. Het ligt tussen de breedtegraden 36° zuiderbreedte en 45° zuiderbreedte en is daarmee het meest zuidelijke wijnproducerende land ter wereld. Nieuw-Zeeland heeft tien grote wijngebieden verspreid over het Noord- en Zuidereiland, waarvan Marlborough het belangrijkste is.
Nieuw-Zeeland produceert een grote verscheidenheid aan wijnen, waarvan de bekendste de pittige, grasachtige witte wijnen zijn die worden gemaakt van de Marlborough Sauvignon Blanc.
Pinot Noir heeft ook bewezen goed geschikt te zijn voor het Nieuw-Zeelandse terroir en heeft naam gemaakt in Martinborough, Marlborough en vooral Central Otago, waar de wijnen kunnen worden omschreven als dicht en gespierd met sterke aroma's van zwart fruit. De aromatische rassen Riesling, Pinot Gris en Gewurztraminer hebben hun weg gevonden naar de koelere streken van het Zuidereiland, terwijl de rassen Syrah en Bordeaux Blend (Merlot, Cabernet Sauvignon en Cabernet Franc) het goed doen in de warmere streken van het Noordereiland.
De eerste wijnstokken kwamen in 1819 in Northland aan en werden geplant door de vader van de Antipodeaanse wijnbouw, James Busby (die later de Hunter Valley regio in Australië oprichtte). Missionarissen brachten in de jaren 1850 wijnstokken naar Hawkes Bay, en aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw plantten Dalmatische gomgravers overal in Auckland en Northland wijnstokken, waarmee zij de basis legden voor de moderne wijnindustrie van Nieuw-Zeeland.
Gedurende een groot deel van de 20e eeuw waren de wijngaarden van het land hoofdzakelijk beperkt tot de oostkust van het Noordereiland, en de meeste wijnen werden uitsluitend geproduceerd voor plaatselijke consumptie. Pas in de jaren zeventig begonnen de wijnbouwgebieden zich te ontwikkelen en begonnen Nieuw-Zeelandse wijnen te worden geëxporteerd. In 1973 kocht de in Auckland gevestigde wijnproducent Montana (nu Brancott Estate) land in Marlborough's Wairau Valley. Na enkele problemen met een slechte selectie van druiven en de plaag van de druifluis, nam de Marlborough Sauvignon Blanc in de jaren 1980 en 1990 een hoge vlucht en produceerde een stijl van wijn die geprezen wordt om zijn vroegheid en grasachtige, zweterige karakter.
Pinot gris is een grijze druivensoort gemuteerd uit pinot noir. Hij vindt zijn oorsprong in de Bourgogne, waar hij pinot-beurot wordt genoemd, naar de kleur van de grijze gewaden die de monniken in de streek dragen. De pinot gris is sinds de 17e eeuw in de Elzas ingeburgerd en werd tot 2007 tokay genoemd. pinot gris is een edele druivensoort en wordt vooral in de Elzas crus gebruikt. Het bestaat uit trosjes kleine bessen die in kleur variëren van roze tot blauwgrijs. Hij is bijzonder geschikt voor het continentale klimaat omdat hij bestand is tegen de koude in de winter en tegen voorjaarsvorst. Dit ras houdt ook van droge kalkgrond met veel zon in de zomer. Pinot Gris is zeer geschikt voor een late oogst of voor de selectie van edele druiven, afhankelijk van het jaar en de concentratie van suikers in de bessen. Pinot Gris wijnen onderscheiden zich door hun aromatische complexiteit van wit fruit, champignons, honing, vanille, kaneel, enz. en hun grote finesse. In de Loirevallei wordt pinot gris gebruikt in de Coteaux-d'Ancenis appellations. Hij produceert droge of zoete wijnen met peer- en perzikaroma's.
Wijnen van de regio van Nieuw Zeeland gaan goed samen met over het algemeen heel goed met gerechten die van zeevruchten, vegetarisch gerecht of geitenkaas zoals recepten van vis paella, veganistische prei en tofu quiche of aubergine en geitenkaas tatin.
Op de neus onthult van de regio van Nieuw Zeeland. vaak soorten aroma's van ananas, eucalyptus of zwarte kers en soms ook aroma's van pruim, jam of leer. In de mond is van de regio van Nieuw Zeeland. een wijn met een lekkere frisheid.
