Slovenië is een klein Europees land met een lange geschiedenis van wijnproductie. Dit is niet verwonderlijk gezien zijn mediterrane ligging tussen de noordelijke breedtegraden van 45 en 47 graden, breedtegraden die worden gedeeld door Bordeaux, Bourgogne en de noordelijke Rhône. Het land wordt ook begrensd door vier van de oudste wijnproducerende landen van Europa: Kroatië in het zuiden, Hongarije in het oosten, Oostenrijk in het noorden en Italië in het westen.
Ondanks de culturele en politieke onrust die de Balkanstaten de afgelopen eeuw heeft geteisterd, heeft Slovenië zijn wijnindustrie weten te handhaven, die vooral is gegroeid sinds het land in 1991 onafhankelijk werd van het voormalige Joegoslavië.
Slovenië is grotendeels ingesloten door land, met slechts een paar kilometer kustlijn aan de top van het schiereiland Istrië, net ten zuiden van Triëst en de DOC Carso van Friuli-Venezia Giulia. Het Sloveense klimaat vertoont in het westen enige maritieme tendens, afkomstig van de noordelijke Adriatische Zee, terwijl er in het noorden en oosten sterke continentale invloeden zijn, veroorzaakt door de Alpen en het Pannonische bekken. De topografische variatie maakt het moeilijk Slovenië in een klimaatcategorie in te delen, en het klimaat wordt vaak omschreven als "submediterraan".
Deze variatie geeft de wijnproducenten ook een ruime keuze wat de ligging van hun wijngaarden betreft.
Terwijl algemene klimatologische patronen zich over het hele land uitspreiden, zijn er binnen deze macroklimaten een reeks subtielere variaties die bijdragen tot plaatselijke terroirs.
Slovenië heeft drie belangrijke wijngebieden: Podravje in het oosten, Primorska in het westen en Posavje net ten zuiden van het centrum.
Podravje is de machinekamer van de Sloveense wijnindustrie en produceert ongeveer de helft van de nationale productie van het land. De dichtste wijngaarden liggen rond de oostelijke stad Maribor, in de valleien van de rivieren Pesnica, Drava en Mura.
Muscat à petits grains is een witte druivensoort van Griekse oorsprong. Aanwezig in verschillende mediterrane wijngaarden, heeft het verschillende synoniemen zoals muscat de Die, muscat blanc en frontignac. In Frankrijk beslaat hij iets minder dan 7.000 ha op een wereldtotaal van 45.000 ha. De jonge scheuten zijn donzig. De jongste bladeren zijn glanzend, bronskleurig en schurftig. De bessen en trossen van deze variëteit zijn allemaal middelgroot. Het vruchtvlees van de bessen is sappig, zoet en stevig. Muscat à petits grains heeft een tweede rijpingsperiode en komt vroeg in het jaar tot bloei. Hij is matig krachtig en moet kort gesnoeid worden. Hij houdt van arme, stenige hellingen. Dit ras wordt vaak blootgesteld aan voorjaarsvorst. Hij is bang voor meeldauw, wespen, druivenwormen, court-noué, grijsrot en echte meeldauw. Muscat à petits grains wordt gebruikt om roséwijnen en droge witte wijnen te maken. Sinaasappel, bruine suiker, gerstesuiker en sultana's zijn de bekende aroma's van deze wijnen.
Wijnen bruisend van de regio van Slovenië gaan goed samen met over het algemeen heel goed met gerechten die van kalfsvlees, varkensvlees of wild zoals recepten van gevulde rode mul ballotines, eieren in meurette of spiesjes van eend en perzik.
