Turkije, gelegen op het Anatolische schiereiland tussen de Middellandse Zee en de Zwarte Zee, produceert meer druiven dan enig ander land ter wereld. Van slechts een zeer klein deel van deze druiven wordt echter wijn gemaakt; als overwegend islamitisch land is de alcoholconsumptie per hoofd van de bevolking in Turkije zeer laag. Het ontbreken van wijnproduktie in Turkije is zeer ironisch, aangezien wijnhistorici van mening zijn dat de wijnbouw en de wijnbereiding in dit deel van de wereld zijn ontstaan. Archeologische projecten in Turkije en de aangrenzende landen in de Levant hebben bewijzen aan het licht gebracht die erop wijzen dat primitieve druiventeelt meer dan 6.
000 jaar geleden deel uitmaakte van het leven hier, hetgeen de overvloed aan wijndruiven (vinifera) verklaart. De meest gebruikte Cuvee-druiven in Turkije zijn die welke als tafeldruiven worden gebruikt, de enige toepassing waarvoor zij tijdens de zeven eeuwen van Ottomaanse overheersing konden worden gebruikt. Ampelografisch onderzoek heeft uitgewezen dat in Turkije tussen 500 en 1000 verschillende variëteiten van vinifera-druiven worden aangetroffen. Hoewel de wijngeschiedenis van Turkije een van de oudste ter wereld is, is de moderne Turkse wijnindustrie nog zeer jong.
Turkije begon pas in 1925 weer wijn te produceren, als symbool van de modernisering en verwestersing van het land.