Saint-Amour is de noordelijkste van de tien Beaujolais Crus, gelegen net ten zuiden van de Mâcon appellations Pouilly-Fuisse en Saint-Véran. Saint-Amour wijnen behoren tot de lichtste van de Beaujolais Crus, vaak met kruidige bessen en steenfruit karakters met een duidelijke mineraliteit. Iets minder dan 800 hectare (320 ha) is beplant met het druivenras Gamay op de zuidelijke en oostelijke hellingen op de westelijke oevers van de Saône, en vormt het wijnbouwgebied van de appellation Saint-Amour. Terwijl de meeste van de tien Beaujolais crus in de jaren 1930 werden gecreëerd, werd Saint-Amour pas in februari 1946 officieel als cru afgebakend.
Vandaag is het een van de kleinste appellations van de Beaujolais, groter dan Chenas alleen. In het noorden van de Beaujolais is het landschap ruiger dan in het zuiden, en de klei- en slibgronden die hoofdzakelijk uit leisteen en graniet bestaan, worden aangevuld met kleinere hoeveelheden kalksteen. Deze licht gestructureerde bodems worden vaak toegeschreven aan de mineraliteit die de wijnen van Saint-Amour kenmerkt. De heuvels ten westen van de Beaujolais beschermen de wijngaarden van Saint-Amour tegen het weer uit het noorden.