Het wijngebied van Paraná. van Brazilië. Kelders en wijngaarden zoals Domaine Vinícola Legado en Domaine Vinícola Legado. hoofdzakelijk wijnen produceren , en .
De meest aangeplante druivenrassen in de regio van Paraná zijn Merlot, Viognier en Cabernet-Sauvignon, zij worden vervolgens gebruikt in wijnen in mengsels of als één ras. In de mond is van Paraná een wijn krachtig met veel tannines in de mond. We tellen momenteel 2 landgoederen en châteaux in de van Paraná, die 17 verschillende wijnen produceren in conventionele, biologische en biodynamische landbouw. De van Paraná wijnen gaan goed samen over het algemeen heel goed met gerechten die van beef, lam of kalfsvlees.
Krachtpatser nebbiolo is dé druif uit de Noord-Italiaanse provincie Piemonte en dé basis voor koningswijn Barolo. Maar er zijn ook andere, toegankelijkere stijlen. Wat eet je daarbij? Jolande Vos van I Love Food & Wine zorgt voor de juiste recepten. – TEKST JOLANDE VOS | BEELD PEXELS.COM Stoofpotje van wildzwijn met olijven en salie Nebbiolo is dikke vrienden met salie en wildzwijn. In deze stoofschotel tref je beide ingrediënten aan. Een match made in heaven! Dat kan haast niet misgaa ...
Het verhaal begint in 1935 met een Catalaanse immigrant die een wijnhandeltje opzet in Santiago de Chile. Zijn zoon koopt na 30 jaar een hacienda in Colchagua Valley en begint daar zelf wijn te maken. De wijngaard groeit uit tot 250 hectare en de familie Viu wordt wereldberoemd! Intussen is het Chileense imago van veel eikenhout, veel zoetheid en veel alcohol veranderd en hun flessen met een lichter smaakprofiel gaan als warme broodjes over de toonbank. De huidige manager en mede-eigenaar is Jos ...
Karin Leeuwenhoek is theoloog, vinoloog en communicatiewetenschapper. Ze heeft negentig Italiaanse olijfbomen, maar houdt vooral van wijn – en erover filosoferen. Zie ook haar wijnblog vinoblogie.nl In iedere editie van Winelife Magazine schrijft ze een column. Barre tijden. Ook in mijn leven was het dit jaar crisis. Een va-et-vient van ziekte, verdriet en dood. Twee intense zorg- en rouwprocessen zorgden uiteindelijk voor emotionele en fysieke uitputting. Dat fysieke onderdeel snapte ik nog wel ...