Turkije, gelegen op het Anatolische schiereiland tussen de Middellandse Zee en de Zwarte Zee, produceert meer druiven dan enig ander land ter wereld. Van slechts een zeer klein deel van deze druiven wordt echter wijn gemaakt; als overwegend islamitisch land is de alcoholconsumptie per hoofd van de bevolking in Turkije zeer laag.
Het ontbreken van wijnproduktie in Turkije is zeer ironisch, aangezien wijnhistorici van mening zijn dat de wijnbouw en de wijnbereiding in dit deel van de wereld zijn ontstaan. Archeologische projecten in Turkije en de aangrenzende landen in de Levant hebben bewijzen aan het licht gebracht die erop wijzen dat primitieve druiventeelt meer dan 6.
000 jaar geleden deel uitmaakte van het leven hier, hetgeen de overvloed aan wijndruiven (vinifera) verklaart. De meest gebruikte Cuvee-druiven in Turkije zijn die welke als tafeldruiven worden gebruikt, de enige toepassing waarvoor zij tijdens de zeven eeuwen van Ottomaanse overheersing konden worden gebruikt. Ampelografisch onderzoek heeft uitgewezen dat in Turkije tussen 500 en 1000 verschillende variëteiten van vinifera-druiven worden aangetroffen.
Hoewel de wijngeschiedenis van Turkije een van de oudste ter wereld is, is de moderne Turkse wijnindustrie nog zeer jong.
Turkije begon pas in 1925 weer wijn te produceren, als symbool van de modernisering en verwestersing van het land. De stichter van de Turkse Republiek, Mustafa Kemal Ataturk, richtte de oudste wijnmakerij van het land op. De grootste wijnmakerij in het moderne Turkije is eigendom van de tabaksgigant Tekel (wiens naam zich laat vertalen als "monopolie"), nu een dochteronderneming van British American Tobacco.
De transcontinentale ligging van Turkije, tussen de woestijnen van Arabië (de oosterburen zijn Syrië, Irak en Iran) en de zeeën van Oost-Europa (de Middellandse Zee, de Zwarte Zee en de Kaspische Zee), leidt tot aanzienlijke klimaatverschillen binnen zijn grenzen.
Oorspronkelijk afkomstig uit Italië, is het de beroemde Sangiovese van Toscane die de beroemde Brunello de Montalcino en Chianti wijnen produceert. Dit ras is opgenomen in de officiële catalogus van wijndruivenrassen, lijst A1. Volgens recente genetische analyses is hij het resultaat van een natuurlijke kruising tussen de vrijwel onbekende Calabrese di Montenuovo (moeder) en Ciliegiolo (vader).
Wijnen rood van de regio van Turkije gaan goed samen met over het algemeen heel goed met gerechten die van beef, lam of pikant eten zoals recepten van traditionele vlaamse carbonades, lamsbout met kruiden of pasta met kip en kerrie.
Op de neus onthult van de regio van Turkije. vaak soorten aroma's van onderhout, zwarte bes of fruit (van fruitbomen) en soms ook aroma's van plant, tropisch fruit of gedroogd fruit.
